De Leer van Jezus

Voor mijzelf is het altijd het duidelijkst geweest om bijvoorbeeld Kaiser's werk te zien als een wegwijzer naar de leer van Jezus. Het kan je meer of minder aanspreken, hij was een product van plaats en tijd, en in zekere zin ook nog een van die negentiende eeuwse zielen die in de twintigste eeuw verdwaald leek te zijn, want zelfs tijdens zijn leven en schrijven was zijn taalgebruik voor velen té moeilijk en té archaisch. Echter voor wie leert naar de inhoud te luisteren, en de poëtische kracht van het oeuvre kan waarderen is het een zeer heldere inleiding in de leer van Jezus.

Steeds weer ontwaakt toch dit verlangen naar het terugkeren tot de oorspronkelijke leer van Jezus. Het was de inspiratie voor Erasmus, en zijn nieuwe (latijnse) Bijbel vertaling, waarin hij zocht de oorspronkelijke text meer eer aan te doen dan de dogmatisch gekleurde Vulgaat van Hieronymus. Het was de inspiratie van Luther in zijn poging om de Bijbel in het Duits te vertalen. Het was de inspiratie van Thomas Jefferson, die het met het Christendom helemaal niet op had, en zijn The Life and Morals of Jesus of Nasareth, (ofwel The Jefferson Bible) organizeerde door terug te gaan tot de oorspronkelijke uitspraken van Jezus in het Nieuwe Testament, en de verpakking in de verhaal trant van de synoptici naast zich neer legde. De resterende collectie uitspraken had ongeveer een 75% overeenkomst met de uitspraken van Jezus die later in het Thomas Evangelie weer opdoken. In de twintigste eeuw was er dus de herontdekking van het Thomas Evangelie, en via het werk van Gary Renard kwam er een zeer verhelderende aansluiting tussen het Thomas materiaal en Een Cursus in Wonderen tot stand, wat in verband gezien weer een verdere verdieping gaf van het verstaan van de leer van Jezus, in tegenstelling tot wat de wereld van hem maakte door hem te her-interpreteren.

Via Een Cursus in Wonderen komt verder de nadruk te liggen op het feit dat de leer van Jezus niet in een boek te vangen is, maar dat een boek ons wel op weg kan helpen. Het echte werk ligt echter in het aangaan van onze eigen relatie met deze innerlijke leraar, die in de Westerse traditie Jezus heet. In de context van Kaiser's werk was het vooral via zijn samenwerking met Mej. Hofmans dat deze noodzaak ook werd overgedragen, in die zin dat zij altijd mensen duidelijk maakten dat wij allen te allen tijde om Hulp konden vragen, indien wij maar ónze condities wilden laten varen, en Jezus niet tot Sinterklaas reduceren.

Rogier F. van Vlissingen