De Poorten van het Hemelse Jerusalem

Een van de grote merites van Kaiser's werk is zijn glasheldere commentaar over de astrologische symboliek, dat voortdurend in zijn werk verweven is, van tijd tot tijd expliciet benoemd, maar vaak ook impliciet in zijn besprekeningen verwoven. Hij schijnt aan te nemen dat we dat dan allemaal direct vatten. Dat zal velen van ons wel even bezig houden. Zelf ben ik wel lange tijd een student van de astrologie geweest, hoewel nooit een praktizerend astroloog. Mijn aandacht bleef altijd beperkt tot de symboliek, en de diepe religieuze oergrond waarop die berust, en dat is nou juist het aspect dat bij Kaiser zo duidelijk uit de verf komt. Zijn inzichten zouden juist voor een astrologisch georiënteerde lezer zeer verdiepend kunnen zijn, met name indien wij de astrologie kunnen gebruiken als spiegel voor onszelf, die ons kan helpen duidelijkheid te winnen over wat er zo in ons leven omgaat en onze relatie daartoe, en met name dus om een helder licht te laten schijnen op wat er in onze ziel rondspookt. Astrologie is een taal, een symbolen taal, die diep in de Bijbelse traditie verankerd ligt.

In de monografie Kruiswerking en Kruisgang bespreekt Kaiser een aantal belangrijke astrologische concepten, en met name bevat het boekje een wonderschone beschrijving van de grote astrologische tijdperken, de 'maanden' van het Platonische jaar, dat aan de precessie van het Lentepunt ontleend is. Kaiser laat ons zien dat onze ontwikkelingsmogelijkheid in het ervaringsgebied van deze ondermaanse wereld inhoudelijk altijd hetzelfde is en blijft, maar naar de vorm zich in de loop der eeuwen steeds anders aan ons presenteert. Zijn besprekingen van het Stier-, Ram-, en vervolgens Vissen-tijdperk zijn in dat opzicht uiterst verhelderend. Ook komt er een bespreking van de twaalf tekens (oerbeelden) van de Zodiak aan de orde, die uiterst behulpzaam kan zijn, met name door Kaiser's inleiding over de notie van Kruiswerking en Kruisgang, als de twee fundamentele keuzen die wij in dit leven kunnen maken, eigenlijke één keuze dus, want de aanvang van onze ervaring in deze wereld is geworteld in de keuze voor het ego, en staat dus in het teken van Kruisgang. Wij zijn dan kinderen van onze ouders, en de wereld overkomt ons, wij staan in de slachtoffer rol die het ego zo lief is.

De keuze waar onze ervaring ons onvermijdelijk toe leiden zal, wanneer wij eindelijk ontdekken dat de wereld ons niets te bieden heeft,  is de keuze van Kruisgang, die Jezus ons voorleefde, namelijk de bewuste aanvaarding van de totale verantwoordelijkheid voor onze ervaring in dit leven, waardoor wij ons dan uiteindelijk beseffen dat er ook een andere keuze mogelijk is, een andere weg, onder leiding van de Heilige Geest, dat is de weg der verlossing. Díe keuze begint met aanvaarding van het feit dat het onze keuze voor het ego is die ons dit leven, en onze bestaande ervaring van deze wereld doet geworden, en dat er derhalve een andere keuze aan ons open staat, de keuze voor een andere weg, de keuze voor het leven naar de Heilige Geest.  Dat is wat het betekent Jezus te volgen naar een Koninkrijk dat niet van deze wereld is, maar vooreerst komt het er op aan met Jezus in Galilea, de tijdenronde, rond te gaan en zo in de symbolische drie en een half jaar van het verlossings verhaal in de Bijbel, de wereld te kunnen vergeven, en ons bij Jezus aan te sluiten. Van Jezus zegt Kaiser in Levensheiliging het volgende:

Jezus, Gods Redding, de onstoffelijke brug van schepsel naar Schepper. Jezus, die geen stervend tijdsmens is, noch een eenmalige verschijning, maar die als Goddelijk Proces gestalte aanneemt in iedere mens die, getrokken door de hunkering naar de Nameloze, die deze Onweerstaanbare zelf wekt - Gods werk aan zich voltrekken laat in overgave. (Levensheiliging, blz. 40)

en ook:

Jezus, die wij niet zijn, noch zullen wórden, maar Die verschijnt in onze plaats al naar 'wij' niet-meer zijn, ons laten afbreken en transformeren in wat dan nog alleen maar Jezus heten kan. (Levensheiliging, blz. 41)

Kaiser's inzicht is dat de Maan zowel de aardsatelliet in ons is, die altijd een inferieure schijnwerkelijkheid projecteert middels haar gereflecteerde licht dat ontleend is aan de Zon, die staat voor onze bron, het directe licht, en ons ware wezen. De Maan is echter ook in omgekeerde zin, indien wij luisteren naar de Heilige Geest, de Engel die ons vóór gaat, om onze paden in dit ondermaanse recht te maken. En de Zon staat voor de Bron, maar manifesteert zich dus in de wereld als het valse ikje dat wij zijn in onze individualiteit, waarmee wij onszelf tot het middelpunt van 'onze wereld' en 'ons leven' maken, en zo God van de troon denken te stoten, in onze wensdroom die dit leven is.

De klassieke planeten zijn dan de faculteiten van onze ondermaanse apparatuur, op abstract niveau uitgebeeld, en worden merendeels in hun werking geactiveerd door de Maan. De zogeheten mysterie planeten, die in de 19e en 20e eeuw ontdekt begonnen te worden, gaan de beperkingen van die sterfelijke apparatuur te boven, en nodigen ons uit daaraan te ontstijgen, en zij worden in hun werking voornamelijk door de Zon geactiveerd. Zij zijn dus in principe meer spiritueel van aard, hoewel ook hun gaven natuurlijk door het ego op alle mogelijke manieren misbruikt kunnen worden, en op zelfzuchtige wijze geexploiteerd, zoals in de eindeloze pseudo-spiritualiteit, en paranormale gaven die in de kermis tent van de wereld hoogtij vieren.

Naast het cultuurgoed van de Bijbel is natuurlijk ook via de Griekse mythologie veel tot ons gekomen, met name ook het inzicht van de tweeledige natuur van de Zodiak zelf, op basis van het verhaal dat zielen via de melkweg in Kreeft (het huis van de Maan) in dit ondermaanse indalen en vanuit de Steenbok weer naar de Hemel opstijgen. Deze tweedeling van de Zodiak, tussen Kreeft en Leeuw, en tussen Steenbok en Waterman, is direct gerelateerd aan de huizen van de klassieke planeten en de mysterie planeten (zie ook hieronder). Zodat in deze traditionele voorstelling van de kosmos ook de weg erin en eruit besloten lag, en de Zodiak als geheel impliceert dus ook eigenlijk deze tweeledigheid van enerzijds de vluchtweg naar het ego, en de wereld, alsook de terugweg, de thuiskeer als Odysseus in de Griekse wereld, en de Verloren Zoon in de Bijbel.

Alle tekens van de dierenriem hebben individueel ook deze tweeledigheid van aard, zodat zij zowel de kleuring geven aan onze ervaringen in het ondermaanse, waarin alle individuen uniek (willen) zijn, en de illusie van afgescheidenheid doorleven, terwijl juist diezelfde eigenschappen de toegangspoorten worden voor het Hemelse Jerusalem. Zulks kan plaatsvinden, naar gelang wij Jezus of de Heilige Geest om Leiding vragen juist in onze ervaringen in deze wereld, waardoor alles wat ons Ik zich juist aanmeet als unieke eigenschappen om zich letterlijk van anderen te onderscheiden, en ons van God afgescheiden te houden, verkeert in het perfecte leermiddel voor de Heilige Geest om ons de toegang te tonen tot het universele ware zelf, dat voor ons door Jezus vóórgeleefd wordt en gesymboliseerd. Astrologen hebben traditioneel die tweeledigheid wel herkend, maar zelden met de diepte van Kaiser het waarlijk doorzien. Dat universele ware zelf is het Hemelse Jerusalem.

Het vergevings proces zoals Jezus dat in détail presenteert in Een Cursus in Wonderen, is de meest practische demonstratie van hoe dit leer proces werkt, waarin Jezus ons alles verklaart, indien wij ons persoonlijk tot hem wenden. De stappen van vergeving zijn als volgt:

1. Het terugnemen van de projectie, beginnende met de vraag: "Wil ik mijzelf hiervan beschuldigen?"
2. Het bezien van de dynamiek samen met Jezus, waarin ware vergeving kan plaats vinden. Vergeving die niets doet, maar alleen waarneemt, en met liefde onder ogen ziet wat er gebeurt zodat de onderhavige zieledynamiek niet langer in het donker van het ego kan schuilen, maar onder het licht van de Heilige Geest doorzien kan worden, en genezen.
3. In dit proces verliest dus een verdegigings mechanisme van het ego zijn kracht, en kunnen wij ons dan alsnog tot de Heilige Geest wenden en om Hulp vragen.

En vervolgens zullen wij dan bemerken dat alle dingen éérst vergeven moet worden, vóórdat wij ze werkelijk kunnen doorzien (ECIW:T-30.V.1:6), en begrijpen. Echter in dit proces zal het ons onomwonden duidelijk worden wat bedoeld wordt met het Bijbelse woord dat: 

In veel van dergelijke beelden sprak Hij het Woord tot hen, naarmate zij het konden horen; en zonder gelijkenissen sprak Hij tot hen niet. Maar afzonderlijk aan zijn eigen discipelen verklaarde Hij alles. (Mk IV.33-34)

En zo worden dus onze specifieke hoedanigheden, en eigenschappen, die door het ego steeds gebruikt worden om onze individuele uniekheid in de wereld te bevestigen en te exploiteren, door de Heilige Geest omgekeerd tot poorten die ons terug kunnen leiden van het specifieke zelf dat wij menen te zijn in dit leven, tot het Universele Zelf van het Hemelse Jerusalem, het Ware Hart dat onze ware identiteit behelst.

De astrologische symboliek, benaderd op het niveau van abstractie dat wij in het werk van Kaiser ontmoeten, biedt ons dus een cosmologisch model, en een symbolen taal voor onze ervaring in dit leven, en tegelijkertijd houdt het ook de mogelijkheid in van de terugweg, uit de wereld van de tienduizend dingen, naar de eenheid van onze ware identiteit als in het zoonschap.

Rogier F. van Vlissingen